ေတာရြာေလးက ေမ့မရတဲ့မမ ( 1)

Normal စာေပအမ်ဳိးအစား

အိမ္ေျခေပါင္း ၅၀၀ ေလာက္ရွိသည့္ အပူပိုင္းေဒသ အညာရြာေလးတစ္ရြာ။
တစ္ရြာလံုး ေတာင္သူႏွင့္လက္လုပ္လက္စားေတြ မ်ားသည္။ မတ္လအလယ္ပိုင္းေလာက္ျဖစ္၍
အညာေႏြက သိသိသာသာ ပူျပင္းလာသည္။သည္အခ်ိန္ရာသီမ်ိဳးေရာက္ျပီဆိုလွ်င္ တခ်ိဳ႔က ေတာသို႔ထြက္၍
ေရႊက်င္ႀက။အေရွ႔ေတာသို႔ထြက္ထင္းခုတ္ႀကရ၏။

ေမာင္ထူးတစ္ေယာက္ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေျဖျပီးျဖစ္သျဖင့္ လြတ္လပ္ခြင့္ရေနသည္။
သူတို႔က ယာေျမေတြဧကေပါင္းမ်ားစြာရွိသျဖင့္ ေက်းလက္ ဓနရွင္စာရင္းသူမ်ားပီပီ
ေရႊေတာ၊အေရွ႔ေတာႏွင့္ပဌာန္းဆက္ ကင္းေဝးသူမ်ားလည္း ျဖစ္သည္။တစ္ဦးတည္းေသာသားလည္းျဖစ္၊
စီးပြားဓနလည္း ေခ်ာင္လည္ႀကသူမ်ားမို႔ သားျဖစ္သူကို ေခတ္ပညာတတ္ႀကီးျဖစ္ကာ ျမိဳ႔အရပ္မွာႀကီးပြားခ်မ္းသာေစဖို႔
ရည္မွန္း ထားႀကသည္။ေမာင္ထူးက ရြာႏွင့္ ၄ မိုင္ခန္႔ေဝးေသာျမိဳ႔သို႔ ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ေက်ာင္းတက္ သည္။
အသက္ကေလးက ၁၅ ႏွစ္ေက်ာ္၍ ၁၆ ႏွစ္ထဲဝင္လာျပီမို႔ လူပ်ိဳေသြးဝင္လာျပီ ျဖစ္၏။

သူ႔ေပါင္ႀကားတြင္ ေပါက္ေနေသာ အေမႊးေလးမွာ အေတာ္ေလးရွည္ကာ ရင့္သန္ လာႀကျပီ။
လက္ႏွင့္ကမ်င္းစျပဳတတ္လာျပီျဖစ္၍ လထိပ္အေရဖ်ားေလးသည္ပင္ အနည္းငယ္လန္စျပဳေနျပီ။
သူ႔အေဖႏွင့္အေမတို႔ ေတာသို႔ကိုယ္တိုင္ထြက္ရသည့္တိုင္ လမ္းညြန္ေပးရုံမွ်သာျဖစ္သည္။
သူ႔အေမ၏ေမာင္ျဖစ္သူ ေက်ာ္ထူးတို႔လင္မယားက ဦးေဆာင္လုပ္ကိုင္ေပး၏။သူတို႔ကို လုပ္အားခသီးျခားမေပးေတာ့ပဲ
ေျမဧက ၁၀ ဧက အလကားလုပ္ခြင့္ေပးထားသည္။ယခု သူ႔အေဖႏွင့္ အေမတို႔ ေတာသို႔သြားခိုက္
တစ္ဦးတည္း ေသာ သားျဖစ္သူ ေက်ာင္းသားေမာင္ထူးတေယာက္ အိမ္တြင္တေယာက္တည္းက်န္ရစ္ခဲ့ပါသည္။

လူပ်ိဳေပါက္ကေလးပီပီ တဏွာရာဂ ဖိုမကိစၥေတြကို စိတ္ဝင္စားတတ္ လာျပီ။အျပာကားအျပင္ အျပာစာအုပ္ေတြလည္း
ေလးငါးဆယ္အုပ္ခန္႔ ဖတ္ဖူးထား သည္။အျပာကားထက္ အျပာစာအုပ္ကိုပိုသေဘာက်၏။
စာအုပ္ေလး တျငိမ့္ျငိမ့္ႏွင့္ အရသာေတြ႔သည္။မေန႔က ျမိဳ႔ထဲကသူငယ္ခ်င္းဆီက အျပာစာအုပ္ ၁၅ စာအုပ္ငွား လာသည္။
သူယခုဖတ္ေနသည့္ အျပာစာအုပ္က အကိုျဖစ္သူ၏မိန္းမႏွင့္ ညီတို႔၏ ႏွစ္ပါးသြားႀကာခိုဇတ္လမ္းျဖစ္ရာ
သူ႔ကိုအလြန္ဆြဲေဆာင္ေနသည္။ညီျဖစ္သူက သူ႔အကို မိန္းမကို ႏြားစာတဲထဲ ဖင္ေဆာ္ေနပံုက
သူ႔မ်က္စိထဲ အကြင္းလိုက္ အကြက္လိုက္ ျမင္ေယာင္လာ၏။စာအုပ္ကို ေခတၱပိတ္ရင္း မ်က္လံုးကိုမွိတ္ထားလိုက္သည္။
ပုဆိုးတြင္း ေတာင္မတ္ေနေသာ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္အသာဆုပ္ထားလိုက္သည္။

ဂြင္းမတိုက္မိေအာင္ အေတာ္ေလးခ်ဳပ္တည္းထားရ၏။အာရုံေျပာင္းသြားေစရန္ အျပင္ ဘက္ကို ေသးေပါက္ထြက္ခဲ့သည္။
အိမ္ေနာက္ေဖးရွိ အိမ္သာေဘးတြင္ ပုဆိုးကို ပင့္လွန္ျပီး တရႊီးရႊီး တရွဲရွဲႏွင့္ေပါက္ေနရာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မျပီးေတာ့။
ထိုစဥ္ တဖက္ျခံဝိုင္းရွိ ေနာက္ေဖးအိမ္သာထဲတြင္ မတင္ရီတစ္ေယာက္ အိမ္သာတက္ျပီး အျပင္သို႔ထြက္ရန္ဟန္ျပင္ေနစျဖစ္သည္။
တရွဲရွဲအသံေႀကာင့္ မထြက္ေသးဘဲ အိမ္သာထဲမွေန၍ မတ္တပ္ရပ္ျပီး ေခ်ာင္းႀကည့္လိုက္သည္။
အိမ္သာႏွစ္လံုးက ျခံစည္းရိုးသာျခားေန၍နီးနီးကေလးျဖစ္သည္။ေမာင္ထူး တစ္ေယာက္ပုဆိုးကိုအသားကုန္ပင့္လွန္ျပီး
သူမဖက္တဲ့တဲ့ႀကီးလွည့္ျပီး ေသးေပါက္ေန သည္ကို အထင္းသား အရွင္းသား ျမင္ေနရေလသည္။
သည္ထက္ အံ့ႀသစရာေကာင္းတာက ေပါင္ႀကားထဲက လီးႀကီးျဖစ္၏။ သူမမ်က္စိေအာက္တြင္ ႀကီးျပင္းလာသည့္
သားအရြယ္ေကာင္ေလးမို႔ ဘယ္လိုမွ ထူးထူးျခားျခားမေအာင့္ေမ့မိခဲ့ပါ။သူ႔သမီးႏွင့္လည္း ရြယ္တူမွ်သာျဖစ္သည္။
အခု မတင္ရီမ်က္လံုးျဖင့္ တပ္အပ္ထင္ထင္ျမင္ေနရေသာ ေမာင္ထူး ေပါင္ႀကားရွိ လီးတန္ႀကီးမွာ
သူ႔ေယာက်ာ္းလီးထက္ပင္ ၂ ဆေလာက္ႀကီးေနသည္။ လီးတန္ႀကီးက ႏုထြားလြန္းလွသည္။
ယွက္သမ္းေနေသာ ေသြးေႀကာႀကီးေတြက ဖုေဖါင္းတင္းႀကြေန၏။အရွည္ကို ခန္႔မွန္းႀကည့္ရာ
အမေလး ရွစ္လက္မနီးပါးခန္႔ ပါလားဟု စိတ္ထဲကေတြးမိ၏။လံုးပတ္အတုတ္ကမူ သူမအျမဲေသာက္ေနသည့္
ရုပ္ပ်ိဳေဆးဗူး ထက္ေယာင္ေယာင္ေလးမွသာ ငယ္ေလသည္။ မတင္ရီတစ္ေယာက္ ေမာင္ထူးလီးႀကီး ကို ႀကည့္ရင္းႀကည့္ရင္း
ေစာက္ဖုတ္ထဲ လႈိက္ကနဲ လႈိက္ကနဲ ႀကြႀကြယားတက္၍ လာေလသည္။

ရမၼက္ေသြးအဟုန္ေႀကာင့္ ေစာက္ဖုတ္အံုႀကီးတစ္ခုလံုး ေဖါင္းေဖါင္းမို႔မို႔ ႀကီးျဖစ္လာ၏။
ဒုတ္ႏွင့္အတို႔ခံလိုက္ရေသာ ဂံုညင္းဖားႀကီး မာန္ဖီလာသလိုမ်ိဳးျဖစ္သည္။
ေသးေပါက္ျပီးသြားေသာ္လည္း ေမာင္ထူးက ထမသြားေသး။သူ႔လီးကိုအေသအခ်ာ ငံု႔ႀကည့္ကာ
အေရျပားကိုျဖဲလိုက္၏။လူပ်ိဳေပါက္တေယာက္၏ႏုႏုထြတ္ထြတ္လီးႀကီး မို႔လားမသိ။
ဒစ္ဆံျပဲျပဲႀကီးမွာ အနီရင့္ေရာင္ သမ္းေနသည္။ေလးငါးခ်က္ခန္႔ ဂြင္းတိုက္ သလိုလုပ္ျပီး ပုဆိုးႏွင့္ဖံုးကာ အိမ္ဖက္သို႔ျပန္သြား၏။
လေရထြက္သည္ အထိ ျပီးေအာင္ မတိုက္ဘဲ ခ်ဳပ္တီးႏိုင္စြမ္းရွိသည္ကို မတင္ရီတအံ့တႀသျဖစ္မိသည္။
မတင္ရီအရြယ္က ေမာင္ထူးအေမႏွင့္ မတိမ္းမယိမ္းမို႔ ေသြးသားဆူျဖိဳး ကာမဓာတ္အားေတြ
အစြမ္းကုန္ျပည့္ျဖိဳးေနေသာအခ်ိန္ျဖစ္သည္။ေယာက်ာ္းႏွင့္ ကင္းကြာခဲ့သည္မွာတပတ္ခန္႔ရွိျပီမို႔
သူမ၏ကာမတဏွာ အဆာဓာတ္က အလြန္အမင္း ျပင္းျပင္းပ်ပ် ရွိလွသည္။

သူမေယာက်္ားက အေရာင္းအဝယ္ကိစၥႏွင့္ ေကာလင္း ဝန္းသို ဖက္သို႔ခရီးထြက္သြားသည္မွာ
တပတ္ခန္႔ရွိျပီ။တခါထြက္လွ်င္ တလ တလခြဲႀကာတတ္ သျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ျပန္လာမည္ မဟုတ္ေသး။
လီးအေႀကာင္း လီးအရသာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိဖူးထားရုံမွ်မက ပင္ကိုယ္ကပင္ တဏွာရာဂဓာတ္ခံအားႀကီးလွသူပီပီ
လီးႏွင့္ကင္းျပတ္လွ်င္ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ျဖစ္ရကား အခုသူမအလြန္ႏွစ္သက္တပ္မက္လွေသာ
ဓာတ္စာကို ျမင္ေတြ႔ လိုက္ရေသာအခါ မတင္ရီတစ္ေယာက္ ဂဏာမျငိမ္ ေယာက္ယက္ခတ္ သြားပါေတာ့သည္။
ကာမတဏွာဓာတ္ဟူသည္ ဆင္ျခင္တံုတရားကို လႊမ္းမိုးဖိစီးႏိုင္၏။ ထိုတဏွာဓာတ္ျပင္းထန္ေလ ေမာဟအေမွာင္ဓာတ္က
အားႀကီးေလေလျဖစ္တတ္သည္။အရူးတကာ့အရူးတြင္ တဏွာရာဂအရူးက ပို၍ေႀကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္း၏။
အရွက္ အေႀကာက္တရားေတြကို လံုးဝေပ်ာက္ကြယ္သြားေစသည္။

အိမ္မွာ ေမာင္ထူးတစ္ေယာက္ထဲ ရွိပံုရ၏။ထို႔ေႀကာင့္သာ သူ႔လီးကို ကမ်င္းေႀကာထရဲျခင္းျဖစ္မည္။
သူ႔အေဖႏွင့္အေမတို႔မွာ ေတာင္သူငမ္းသတ္ေနခ်ိန္မို႔ အခုရက္ပိုင္း အျမဲတမ္းလိုလို မိုးခ်ဳပ္မွျပန္လာတတ္ႀက၏။
မတင္ရီတို႔ႏွင့္ ေမာင္ထူးမိဘေတြက ေမးထူးေခၚေျပာေလာက္သာရွိ၏။ သိပ္ျပီး ဟက္ဟက္ပက္ပက္ မရင္းႏွီးႀက။
သူမေယာက်္ားက ဒီရြာသားမဟုတ္။စီးပြါးေရး ကလည္း ေကာင္းသျဖင့္ ဘဝင္ျမင့္ေအာက္ေျခလြတ္ခ်င္သည္။
ေရႊတြဲလြဲ ေငြတြဲလြဲ ဝတ္ႏိုင္စားႏိုင္ေသာ မတင္ရီအဖို႔လည္း သူမေယာက်ာ္းနည္းတူ ဘဝင္ျမင့္ေအာက္ေျခ လြတ္၏။
သုိ႔ေသာ္ သူတို႔စီးပါြးေရးအေျခအေနက ေမာင္ထူးတို႔ကို မမွီပါ။ဆင္ႏွင့္ေႀကာင္ ေလာက္ကြာသည္။
ထို႔ေႀကာင့္လည္း မနာလို ဝန္တိုျဖစ္ကာ ပို၍ဆက္ဆံေရး က်ဲခဲ့၏။အခု မတင္ရီတစ္ေယာက္ ကာမတဏွာ၏
ေသြးေဆာင္မႈေႀကာင့္ ျပိဳင္ဖက္ျဖစ္ေသာ ေမာင္ထူးထံသို႔ မာန္ခ်၍သြားရေပေတာ့မည္။သည္လီးႀကီးကိုမွ အလိုးမခံရလွ်င္
စိတၱဇျဖစ္ျပီး ေသသြားႏိုင္သည္။မတင္ရီတစ္ေယာက္ အိမ္သာေပၚျပန္ထိုင္ျပီး ထမီကိုလွန္ကာ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို
ဆပ္ျပာအေကာင္းစားႏွင့္ အထပ္ထပ္အခါခါေဆးေႀကာ၍ သန္႔စင္လိုက္ေလသည္။ ေစာက္ဖုတ္အႀကိဳအႀကားႏွင့္ဖင္ႀကားပါမက်န္
စိတ္တိုင္းက် ေဆးေႀကာသန္႔စင္ျပီးမွ အိမ္သာထဲက ထြက္ခဲ့၏။အေပၚထပ္ ကပ်ာကယာတက္ျပီး အက်ီလဲသည္။
အတြင္းခံ မဝတ္ဘဲ ခရမ္းႏုေရာင္ ဇာအက်ီခါးတိုလက္ျပတ္ဝတ္သည္။သူမ၏ျဖဴဝင္းေသာ အသားအေရႏွင့္
ခရမ္းႏုေရာင္ဇာအက်ီက လိုက္ဖက္လွသည္။ထို႔အျပင္ ျဖဴျဖဴဝင္းဝင္းတင္းတင္း မို႔မို႔ရွိလွေသာ ရင္သားဆိုင္ေတြကိုပါ
ရိုးတိုးရိပ္တိတ္ ျမင္ေတြ႔ေစရန္ျဖစ္၏။ထမီက နက္ျပာေရာင္ အက်ီကလည္း ခါးတိုျဖစ္သျဖင့္
အကုန္းအကြတြင္ သူမ၏ ဗိုက္ျပင္သား ေဖြးေဖြးကို ပို၍ေပၚလြင္ေစရန္သည္အေရာင္မ်ားကို တမင္ေရြးဝတ္လိုက္၏။
ခက္သည္က တအိမ္ႏွင့္တအိမ္ အကူအသမ္းသိပ္မရွိလွသျဖင့္ေမာင္ထူးတို႔ျခံထဲဝင္ရန္ ဘယ္လိုအေႀကာင္းျပခ်က္ရွာရမွန္းမသိ
ျဖစ္လို႔ေနသည္။ ထိုစဥ္ အိမ္တြင္ေမြးထားေသာ ေႀကာင္မေလးက မတင္ရီကို ပြတ္သီးပြတ္သပ္လာလုပ္ေနသည္
မတင္ရီေခါင္းထဲအႀကံတခု လက္ကနဲေပၚသြား၏။မတင္ရီက ေႀကာင္ကိုေပြ႔ခ်ီရင္း ငါးေႀကာ္တစ္ခုကို
ေႀကာင္ႏွာေခါင္း နားတို႔ေပးလိုက္ေလသည္။ေႀကာင္က စားမည့္ဟန္ျပဳေသာအခါ လက္ကိုရုပ္သိမ္းလိုက္သည္။
ျပီးေတာ့ အိမ္သာဖက္ထြက္ခဲ့သည္။ငါးေႀကာ္တစ္ကို ေႀကာင္ႏွာေခါင္းနားေတ့ျပီး ေမာင္ထူးတို႔ျခံဖက္လႊင့္ပစ္လိုက္သည္။
သူ႔သခင္လုပ္သမွ်ကို ေႀကာင္ကႀကည့္ေန၏။ ျပီးေတာ့မွ ေအာက္ခ်ေပးလိုက္သည္။
သည္ေတာ့ ပူစီမက ျခံစည္းရိုးကိုတိုးဝင္၍ ငါးေႀကာ္ကို တခ်က္နမ္းလိုက္ျပီး အငမ္းမရ ကိုက္စားေနစဥ္ …………

“…ျမည္….ျမည္….ျမည္…ျမည္….ျမည္….ပူစီမ….လာ ..လာ… ျမည္. ျမည္…”

အသံက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ ေႀကာင္ကိုေအာ္ေခၚ၏။ငါးေႀကာ္တစ္က ႀကီးလြန္းသျဖင့္ ပူစီမက မတင္ရီေခၚသည္ကို လံုးဝဂရုမစိုက္။

“….ျမည္….ျမည္….ပူစီမ….လာ …လာ…လာ…”

ေမာင္ထူးတစ္ေယာက္ အျပာစာအုပ္ထဲနစ္ေျမာေနစဥ္
မတင္ရီ၏က်ယ္ ေလာင္က်ယ္ေလာင္အသံေႀကာင့္ ဖတ္လက္စစာအုပ္ကို ပိတ္ထားလိုက္သည္။

“….ေမာင္ထူးေရ…. ေဟ့….ေမာင္ထူး….”
“….ဗ်ား ….ရွိတယ္ဗ်ိဳ႕႔…”

ေမာင္ထူးက အခန္းထဲမွလွမ္းအသံျပဳသည္။

“….မင္းတို႔ျခံဖက္….ေႀကာင္ဝင္သြားလို႔ လာဖမ္းခ်င္လို႔ေဟ့….”
“….ေအာ္ ….ဟုတ္ …ဟုတ္…လာခဲ့ေလ…”

မတင္ရီက လူတကိုယ္စာဝင္သည့္ေနရာက တိုးဝင္လာခဲ့၏။ေမာင္ထူးလည္း အခန္းထဲမွ အထြက္
မတင္ရီကလည္း ျခံစည္းရိုးကအတိုး ဆံုေန၏။အေဝရာကိုင္းႏွင့္ညိွျပီး မတင္ရီ၏ အေပၚအက်ီၤႏွိပ္သီးတလံုး ျပဳတ္ထြက္သြားသည္။
မတင္ရီက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ျပန္မတပ္ေတာ့ဘဲ သည္အတိုင္း ဖာသီဖာသာထားလိုက္၏။

“….ျမည္….ျမည္….ပူစီမ….လာ…လာ….”

မတင္ရီက ေရွ႔သို႔တိုးလာရင္း ေခၚသည္။ေမာင္ထူးကလည္း ကူေခၚေပးသည္။ေမာင္ထူးက လူစိမ္းမို႔ ပူစီမကငါးေႀကာ္ကိုခ်ီျပီး
ေမာင္ထူးတို႔အိမ္ေအာက္ဖက္ဆီသို႔ ေျပးပါေတာ့သည္။မတင္ရီကလည္း ထမီိကိုတိုတိုျပင္ဝတ္၍ ေျပးလိုက္သည္။
အေတာ္လိမၼာသည့္ ေႀကာင္ဟုေခၚမည္လားမသိ သတၱဝါက ငါးေႀကာ္ကိုခ်ီျပီး ေမာင္ထူး စာဖတ္ေနေသာအခန္းထဲသို႔
တန္းတန္းႀကီးေျပးပါေတာ့သည္။ခါတိုင္း အေတာ္ လိမၼာသည့္ ေႀကာင္မေလးျဖစ္သည္။
မတင္ရီ၏အသဲစြဲ အခ်စ္ေတာ္။ေတာသူမတေယာက္အေနႏွင့္ ေႀကာင္၏အေရးပါပံုကို မတင္ရီ ေရွးယခင္က မသိခဲ့ပါ။
သူ႔ေယာက်ာ္းႏွင့္ပက္သက္ျပီး မႏၱေလးစိန္ပန္းရပ္က မိန္းမေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားႏွင့္အဖြဲ႔က်ကာ ခင္မင္ရင္းႏွီးေန၏။

တခါကလဲ အလုပ္ႏွင့္ပက္သက္ျပီး ၂ ည ၃ ည အိပ္ျဖစ္ခဲ့၏။ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးလာေတာ့ ေယာက်္ားေတြမသိေစခ်င္သည့္
အတြင္းေရးေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလာႀကသည္။သေဘၤာသားမိန္းမ တေယာက္က ေျပာသည္။
သူမေယာက်ာ္းမရွိခိုက္ ခံခ်င္လြန္း၍ မထိန္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္ ျဖစ္လာျပီ ဆိုလွ်င္ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ႏို႔ဆီမ်ားမ်ားထဲ့ျပီး
အိမ္မွာေမြးထားသည့္ေႀကာင္ကို ယက္ခိုင္း ေႀကာင္း။လီးႏွင့္အလိုးခံရသည္ထက္ ဖီလင္ရွိျပီး
အလြန္ေကာင္းေႀကာင္း။၃-၄ ခ်ီအထိ ပင္ ကာမဆႏၵေတြျပည့္ဝျပီးဆံုးေႀကာင္း ေျပာျပသည္။

ထိုစဥ္မွစ၍ မတင္ရီတေယာက္ ေႀကာင္မေလးတေကာင္ေမြးထားျပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲႏို႔ဆီထည့္ကာ ယက္ခိုင္းပါေတာ့သည္။
ေကာင္းခ်က္ကေတာ့ ေဆြမ်ိဳးေမ့ မတတ္ပင္။ေႀကာင္ယက္တာလည္း ေကာင္းပါ၏။ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေယာက်ာ္းႏွင့္
ကင္းကြာေနေသာ အက်ဥ္းသူမိန္းမေတြ၏အတြင္းေရးကာမဗ်ဴဟာနည္းက ယခုလို လြတ္လပ္ေသာျပင္ပေနရာမ်ိဳးမွာ
လီးစစ္စစ္ကိုပဲအားရပါးရ ခံလိုက္ခ်င္သည္။သို႔ေသာ္ ေႀကာင္ကိုယက္ခိုင္းေသာနည္းက ေနာက္မီးလင္း လင္ငယ္ေနတာထက္
အႏ ၱရာယ္ကင္း၏။သုတ္ေရေတြထြက္သြားျခင္းသည္ပင္ကာမဆႏၵျပည့္ဝျပီးဆံုးျခင္းျဖစ္ရာ ေကာင္းလည္းေကာင္း
အႏ ၱရာယ္လည္းကင္းသမို႔ မတင္ရီအျမဲလိုလို ျပဳလုပ္ေနက်။ပူစီမကိုယက္ခိုင္းရလြန္း၍ လွ်ာေရာ ေစာက္ဖုတ္ပါ
ပါးလွပ္ကုန္ေလာက္ျပီ။မည္သည့္အရာမဆို ေရရွည္ျပဳလုပ္ပါမ်ားလွ်င္ ရိုးအီသြားတတ္ စျမဲျဖစ္၏။

ျပီးေတာ့ ေကာင္ေလးမွာ ထူးထူးျခားျခားလီးေတာင္ေနသည္။အေႀကာင္းမဲ့သက္သက္ ေတာင္တာေတာ့ ဟုတ္ပံုမရ။
အေႀကာင္း တခုခုရွိ၍သာ ဒီေလာက္မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေတာင္မတ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
မတင္ရီစိတ္ထဲ အသိတခ်က္လင္ကနဲပြင့္သြား၏။ဒီအရြယ္ဆိုတာ တဏွာရူးေႀကာထစအရြယ္။
မိန္းမမ်ားႏွင့္ပက္သက္သည့္ တဏွာရာဂစကားေတြကို အလြန္အႀကားခ်င္ဆံုးအရြယ္။ရမၼက္ေသြး ထႀကြလြယ္သည့္အရြယ္ျဖစ္၏။
ဧကႏ ၱ အျပာစာအုပ္ဖတ္ျပီး စိတ္ေတြထႀကြေနျခင္းျဖစ္ပံုရသည္။

မတင္ရီက ပူစီမကိုဖမ္းရန္ ေမာင္ထူးထက္ဦးစြာအခန္းထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့သူျဖစ္၏။
မိန္းမႏွင့္ ေယာက်္ားေပြ႔ဖက္ေနေသာ အဝါႏုေရာင္စာအုပ္ေလး ၃ အုပ္ ေခါင္းအံုးေဘးတြင္ ထပ္လ်က္သားေတြ႔ရသည္။
ထို႔အျပင္ ဖတ္လက္စေနရာကို မွတ္၍ေမွာက္ထားေသာ စာအုပ္တအုပ္လည္း တဖက္ေဘးတြင္ ေတြ႔ရသည္။
မတင္ရီအေတြး ေသခ်ာသြား၏။ ေမာင္ထူးတေယာက္ အျပာစာအုပ္ေတြဖတ္ျပီး လီးေတာင္ေနသည္။
အေတြ႔အႀကံဳရင့္က်က္ျပီး အံတိုအံခြက္ေနေသာ မတင္ရီလိုမိန္းမ တေယာက္ ေတြးရင္အလြန္လြဲခဲသည္။
သည္လိုဆိုလွ်င္ သူ႔ရမၼက္ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ ေမာင္ထူးတေယာက္ ေသခ်ာေပါက္ဝင္ရမည္ဟု အပိုင္ဆံုးျဖတ္လိုက္ျပီး
ေက်နပ္စြာ ျပံဳးလိုက္၏။မည္သည့္စကားကိုမွ ေျပာခ်ိန္မရေလာက္ေအာင္ အျဖစ္အပ်က္ကျမန္ဆန္လြန္းလွ၏။
မတင္ရီတေယာက္ ဒူးေခါင္းေလာက္ထိေရာက္ေအာင္ ထမီတိုတို ဝတ္လွ်က္ အက်ီၤရင္ဘတ္ႏွိပ္သီးတလံုးျပဳတ္ေနသည္ကိုပင္
သတိမထားမိေလာက္ ေအာင္ ေႀကာင္ဖမ္းခ်င္ေဇာထက္သန္ေနသည္။အေျပးတပိုင္းႏွင့္သြားရသည္မို႔ သူမ၏
ျပည့္ျဖိဳးလြန္းလွေသာ တင္ဆံုတင္းတင္းအိအိႀကီးေတြက စည္းခ်က္ညီစြာ ထက္ေအာက္ လႈပ္ရမ္းေနသည္။

ျပီးေတာ့ ျပဳတ္ထြက္သြားေသာ ႏွိပ္သီးေနရာကေစ့မေနဘဲ သိသိသာသာႀကီးဟေနသျဖင့္
တင္းရင္းဝင္းအိမို႔ေမာက္ေနေသာ ရင္ညြန္႔သားႀကီး ႏွစ္မႊာက ေမာင္ထူးစိတ္ကို ျပင္းထန္စြာ လႈပ္ဆြသြားသည္။
ႏို႔အံုႀကီးႏွစ္လံုးကို ဇာအက်ီပါးကို အတင္းရုန္းကန္ေဖာက္ထြက္မည့္ အသြင္ကို ေဆာင္ေန၏။
အတြင္းခံ ေဘာ္လီဝတ္မထားေႀကာင္းကို သိသိသာသာ စူထြက္ေနေသာ ႏို႔သီးေခါင္းႏွစ္လံုးက သက္ေသခံေန၏။
စ်ာန္ရ ရေသ့ေတာင္ သည္းခံႏိုင္စြမ္းမရွိေသာ သည္ျမင္ကြင္းႀကီးကို လူပ်ိဳသိုးေပါက္စ ေမာင္ထူးတေယာက္
အဘယ္မွာလွ်င္ခံႏိုင္ရည္ရွိပါမည္နည္း။ စိတ္အလိုကိုလိုက္၍ ထင္တိုင္းက်ဲပစ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
စာအုပ္ထဲက အေႀကာင္းအရာကို အရသာခံျပီး စိတ္ကူးယဥ္ထႀကြေနမည့္အစား
သူ႔မ်က္ေမွာက္ ေရွ႔တြင္ တဲ့တဲ့ႀကီး တိုးဝင္ေရာက္ခ်လာေသာ ကာမအဆီတံုးအဆီခဲႀကီးကို တဝႀကီး စားသံုးပစ္ေတာ့မည္။

ကာမအေႀကာ ကာမအထာကို ေခါက္ရိုးေက်သည္အထိ ကၽြမ္းက်င္ သိရွိထားျပီးေသာ
တဏွာရာဂအလြန္ျပင္းထန္သည့္ မိန္းမတေယာက္ႏွင့္ဣတိၳယ အေတြ႔အႀကံဳလံုးဝမရွိ။
ရာဂစိတ္ေတြအလြန္ထက္သန္ထႀကြေနသည့္ လူပ်ိဳသိုးေပါက္စ တို႔၏ ေတြ႔ဆံုခန္းကား
ေႀကာက္ခမန္းလိလိ သဲထိတ္ရင္ဖိုဖြယ္ ေကာင္းလြန္းလွသည္။
မတင္ရီက ခုတင္ေအာက္ဝင္ေျပးေသာ ပူစီမကို ဖမ္းရန္ ခုတင္ေအာက္သို႔လက္ေထာက္ငံု႔ဝင္လိုက္သည္။
တကိုယ္လံုးမဝင္ဘဲ ေက်ာလည္ေလာက္ထိသာ ခုတင္ေအာက္ေရာက္ေနသည္။
မတင္ရီ၏ တေတာင္ႏွစ္ဖက္က ႀကမ္းေပၚေထာက္ျပီး ခါးကိုေျပေလ်ာ့ညႊတ္ႏြ႔ဲ၍ ကုန္းေနသည္ျဖစ္ရာ
ဖင္ဆံုအိုးထြားထြားႀကီးကအထက္သို႔ စြင့္ကားေျမာက္တက္ေန၏။

ေမာင္ထူးတေယာက္ သည္ျမင္ကြင္းႀကီးကို ႀကည့္ျပီး ဘဝင္ေတြ ဆူျပီး ရင္ေတြပူကာ အာေခါင္ေတြေျခာက္ကပ္လာသည္။
တကိုယ္လံုးလည္း ရမၼက္ေသြး ေတြလႈိက္ဆူတက္လာျပီး ေနာက္ကေန ႀကံဳးလိုးျပစ္ရန္ ပိုင္ပိုင္ႀကီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။

“ ျမည္….ျမည္…ျမည္….ပူစီမ…လာ…လာ..ေမေမ့…ဆီလာ…ျမည္..ျမည္..”

ေႀကာင္ကိုေခ်ာ့ေမာ့ေခၚရင္း မတင္ရီခႏၶာကိုယ္က မသိမသာလႈပ္ရွားေန၏။
ေရွ႔တိုးေနာက္ငင္လုပ္ေန၏။သည္ေတာ့ စြင့္ေျမာက္ေကာ့ပ်ံေနေသာ ဖင္ဆံုႀကီးႏွစ္လံုး က
အတက္အက် အယိမ္းအႏြဲ႔ အတုန္အခါ လႈပ္ရွားမႈပံုရိပ္ေတြက ေမာင္ထူး၏ရမၼက္မီးကို
အရွိန္ႀကီးသထက္ႀကီးထြားလာေစရန္ ပင့္ေပးသလိုျဖစ္ေန၏။

Credit To Sithu Soe
Post By Ko Jhon (MMi)
💗